ยาเบื่อ (ทนำปำปุล ฆ่าให้ตาย)

ทนำปำปุล ยาเบื่อ
       ยาสั่งเรียกอีกชื่อหนึ่งว่า ยาเบื่อ ชาวเหนือและอีสานจะรู้จักคำว่ายาเบื่อมากว่าคำว่ายาสั่ง เพราะยาเบื่อมีความหมายที่กว้างกว่ามาก ส่วนคำว่ายาสั่งจะนิยมพูดกับในแถบชาวไทยภูเขาเผ่าต่างๆ ชนกลุ่มเล็กกลุ่มน้อยทางภาคเหนือ
       ยาสั่ง ในภาษาเขมร ส่วย เรียกว่า ทนำปำปุลแปลตามนั้นว่า ทนำ คือ ยา ปำปุล คือ เบื่อ รวมสองคำเป็น วางยาพิษให้ตาย เพื่อจุดประสงค์หลักว่า ฆ่าคน
ทนำปำปุล แบ่งตามการออกฤทธิ์มี ๓ กลุ่มใหญ่ๆ คือ
              ๑. ยาพิษกินออกฤทธิ์ทันที
              ๒. ยาพิษกินแล้วไม่ตายทันที
              ๓. ยาพิษที่ทำร้ายทางผิวหนัง
ผมจะอธิบายแต่ละชนิดอย่างคราวๆ
      ๑. ยาพิษกินออกฤทธิ์ทันที การวางคือ เขาผสมสุราให้กิน เมื่อกินแล้วก็เกิดอาการชักดิ้นชักงอ กระตุกไปกระตุกมา น้ำลายฟูมปากเล็บเขียวช้ำ หากพิษนั้นมีปริมาณน้อย แต่คนมีกำลังมากอาจจะแค่วิงเวียนหน้ามืด เสียการทรงตัวก่อนแล้วจริงชะดิ้นชักดงอน้ำลายฟูมปาก แล้วจึงเสียชีวิต หมดลมหายใจ ออกฤทธิ์แบบฉับพลันทันทียาแก้มี ๕ ขนานหลังสำหรับพิษ ๕ แบบ ตามพิจารณาอาการและการถูกพิษ ว่าพิษนี้คืออะไร โดนคาถากำกับอะไร
            ขนาน ๑ รากย่านางแดง (บ้านผมเรียกว่า เครือขยัน) ฝนกับน้ำซาวข้าวให้ดื่มถอนพิษ
ย่านางแดง เป็นสมุนไพรถอนพิษอีกอย่างที่เป็นที่นิยมและได้ผลไม่แพ้รางจืด
            ขนาน ๒ ปูนา ๓ ตัว หรือมากกว่า ใช้จำนานเลขคี่ ๓,,๙ เลือกปูอ่อนไม่นิ่มไม่มีมันปู หรือมันปูน้อยๆ และไม่ตาย ล้างให้สะอาด จุมน้ำอุ่นๆ ไม่ใช่น้ำร้อนจนปูตาย ตำให้แหลกเอาน้ำมาผสมกับขมิ้นอ้อย หรือขมิ้นหัวขึ้น โดยเอาขมิ้นนี้มาตำคั้นเอาน้ำผสมน้ำปูดิบ แล้วให้ผู้ถูกพิษดื่ม
(สกปรกมาก อาจจะมีพยาธิใบไม้ในตับ ใช้กับยาพิษที่แปลกประหลาด ตรวจสอบแล้วว่าไม่ใช่พิษ มีฤทธิ์ทันที จึงให้กินยาถอนขนานนี้)
            ขนาน ๓ ตะกั่ว ๑ ทองแดง ๑ ทองคำ ๑ ผงชาด ๑ ทองเหลือง ๑ ฝนกับน้ำให้ดื่ม
(ใช้ผิดเป็นพิษเร่งตายเร็ว)
            ขนาน ยาตรวจสอบพิษ ใช้เอาใบตระกูนกันแตก (ผักบุ้งใบกลม) เปรียะ กร็อง (ยอดใบกรุงเขมา) ปันลาสะเอิด (ยอดต้นหนามหัน) นำมาขยี้จะท่องมนต์ลับ ๓ บท ๓ รอบ ทาไว้บนมือ หรือโยนใส่สุรา น้ำดื่ม อาหารที่คิดว่ามีพิษ มีสองกรณีถ้าเป็นพิษตะกูลร้อนถูกยาตรวจจะเดือด ถ้าเป็นพิษตระกูลเย็นถูกยาตรวจจะร้อนกับเย็น เย็นกลับร้อน เมื่อเห็นว่ามีพิษก็หลีกเลี่ยงว่าจะกิน
            ขนาน 5 ใส้ลูกฟักเขียว ๑ ขะนาน ไม่เอาเมล็ด กับยอดลูกฟักเขียว ๑ ยอด ถึง ๑ กำมือ มาคั้นน้ำไม่ผสมน้ำ คั้นน้ำให้ดื่มสดๆ จะถอนพิษบางอย่างได้
      ๒. ยาพิษที่กินแล้วไม่ตายทันที เมื่อกินยานั้นเข้าไปอาจจะสะสม หรือเร่งพิษพิษชนิดอื่น หรือชะลอพิษชนิดอื่น หรือออกฤทธิ์เมื่อกินของแสลง เช่น เนื้อวัว เนื้อหมู เนื้อไก่ น้ำมะพร้าวอ่อน ฯลฯ อย่างใดอย่างหนึ่งหรือหลายอย่างตามการจัดสูตรของยาพิษแต่ละชนิด การออกฤทธิ์แบบเบื่อเมา มี ๒ แบบ คือ
       ๒.๑ แบบปริด คือ น้ำลายฟูมปาก เวียนหัว ชักดิ้นชักงอ ขากรรไกรแข็ง ผมขนเล็บหลุดล่วง
       ๒.๒ แบบมหาสระเนาะ (สระเนาะแปลว่าง่วงนอน ภาษาเขมรแปลว่า สนุก) คือ ง่วงอยากนอน แล้วก็ไปนอนหลับ จากนั่นก็ลืมตื่นนินทาไปจนตาย เมื่อตายผมขนเล็บก็จะหลุดล่วง แม้แต่ผมและเล็บยังตาย
ยาแก้พิษมี ๒ ขนาน หลักๆที่นิยมกัน คือ
            ขนาน ๑. ปะเสิดปวงกะดอโลก (เห็ดหำพระ) คือเห็ดกลมๆ สีเหลืองๆ เล็กๆ กินดิบได้ไม่มีพิษ เอามาก้อยกับมะนาวอร่อยเวอร์ๆแถมอร่อยแปลกปะแล้มๆ เอาเห็ดนี้มาสตุด้วยการตากแห้ง ฝนกับดินสอดำ หรือถ่าน อัดเป็นแท่ง ตากแห้ง ฝนกับน้ำธรรมดา ให้คนถูกพิษดื่ม
            ขนาน ๒. ระนูญ สาญ (ยอดบวบ) เด็ดด้วยอาการเสมือนตายคือไม่หายใจ พร้อมท้องคาถาไว้ในใจ เอามา ๗ ยอด โดยคาถานี้เป็นสัตตะคาถา มี ๗ วรรค วรรคละ ๑ ยอด แล้วตัดอำเปิว คเมา (อ้อยแดง) ๗ ข้อหรือ น้ำอ้อย ๗ ก้อน ใช้คาถา ๗ วรรคเหมือนกัน นำมาบดคั่นเอาน้ำผสมน้ำตาลนิดหน่อยให้กินง่ายขึ้น หากชีพจรไม่เต้นแต่ตัวยังอุ่นให้งัดปากงัดฟันกรอกยาให้กิน มีโอกาสฟื้นได้
      ๓ ยาพิษออกทางผิวหนัง เรียกว่า มหาละลูย ซึ่งแปลเป็นไทยว่า มหาเปื่อย โดยใช้การทาตามเสื้อผ้าเพื่อให้ถูกผิวหนังหรือใช้การดีดให้ถูกผิวหนัง แล้วเกิดอาการคัน เมื่อคันก็เกา เมื่อเกาแล้วก็จะเป็นรอยถลอก ยาก็จะซึ่มเข้าตามรอยถลอกนั้น เมื่อซึ่มเข้าไปแผลก็จะเปื่อย มีน้ำเหลืองไหลหยดออกมา หยดไปถูกที่ใดก็จะคันและเปื่อยพองลามไปเรื่อยๆ จนเน่าไปทั่วบริเวณ
อีกแบบหนึ่งใช้ทาบนหนามหรือเข็มวัตถุมีคมต่างๆ เช่น หนามหวาย เข็มเย็บผ้า ปลายมีด ปลายลูกดอก สันกระดาษ เพื่อให้คนที่เดินไปถูกหนามหรือโดนหนามข่วนแต่หนามอาบยาพิษไว้เมื่อข่วนแล้วก็จะเกิดอาการเป็นแผลเจ็บปวด อักเสบ เปื่อย เนาและลามไปทั่วทั้งตัว จนถึงแก้ความตายในที่สุด
ยาแก้พิษที่ผิวหนัง
            ขนานที่ ๑  ท้านให้เอาน้ำกะทิมะพร้าว ๑ น้ำนมคน ๑ เมล็ดลำโพงกาสลัก ๗ เม็ด ๑ ไข่ขาวของไข่เป็ด ๑ เอามาผสมกันใช้ทา
            ขนานที่ ๒  ตะไคร้น้ำ ๑ เมล็ดมะเดื่อขื่น ๑ สารส้ม ๑ เอามาบดผสมกันใช้ทา
จบเรื่อง ทนำปำปุล ยาเบื่อ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น