กาพย์ฉบัง ๑๖ รักคืออะไร?

                           กาพย์ฉบัง ๑๖ รักคืออะไร?

            รักคำนี้มีความหมาย            จำกัดหลากหลาย
มากมายสุดคณานับ
            รักนี้ที่ข้าได้สดับ                   ประกอปรจะจับ
ความลับมิเร้นต่อไป
            ความรักนั้นคืออะไร            หวานหอมใช่ไหม
ทรมานใจฤาว่าขม
            จะสุขจะทุกข์ตรอมตรม      โศกาสุขสม
รักขมรักหวานย่อมมี
            ร้อยเล่ห์กลลวงฤดี               ปลอมปนมานี้
หลอกทีชีวีดับสลาย
            รักแล้วร้อนใจร้อนกาย        ร้อนสุดตลอดสาย
ไฟมลายเผ่าผลาญชีวี
            สุขทุกข์เพิ่มพูนทวี               ผสมปนเข้าที่
ใจนี้จักหลอมละลาย
            รักใดทำใจเป็นนาย              บ่าวกายมิหน่าย
เป็นตายก็ช่างหัวมัน
            รักมักจักถูกกรีดกัน                         ขัดขวางหฤหรรษ์
เสี้ยนนั้นริเริ่มระทม
            รดน้ำตามิอาจจม                  เอาใจมาถ่ม
ระทมทุกข์ขวัญฤทัย
            อนึ่งสุขสรรสว่างใส            ผุดผ่องล่องไป
รุ่งเรืองไปไกลแดนดิน
            ชมพูเป็นสีโลกสิ้น               ชมพูทั่วถิ่น
สีนิจสุกสวยงามตา
            หูดับตาบอดเป็นว่า              รักนี้ตรึงตรา
จับจองทุกห้องหัวใจ
            มิอาจมองเห็นสิ่งใด                         ทั้งใกล้ทั้งไกล
มืดดับอับแสงไม่มี
            เดชรักแสดงฤทธี                  ฤทธิรนย่อมมี
กล้าหารเชี่ยวรักชาญชัย
            ไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร          รักนี้ต้องใจ
ผิดไปถูกไปช่างมัน
            สติหดหายลืมมั่น                  นี้ต้องพนัน
เดรัจฉานรักกันเป็นไป
            รักกายพ่ายแพ้รักใจ                         ใจรักเป็นไฉน
ตรึกไว้ให้มั่นให้คง
            รักนี้จะตั้งมั่นอยู่ยง               มากขึ้นไม่ลง
จะอยู่จักยงคงกระพัน
            อันรักเพียงกายแค่นั้น          งามกายสวยกัน
รักนั้นย่อมเสื่อมย่อมคลาย
            ผิวหนังหย่อนยานขยาย       อุบาทว์มากมาย
ผมขาวตาโปนไตร่ตรอง
            หลังค่อมมิน่ามอง                ยากนักจักปอง
ต้องรองคิดไขปัญญา
            รักใจแบบไหนต้องตรา                   ไม่เพียงกายา
ใจข้าจักษ์ต้องพร้อมกัน
            รักเขาเขารักแม่นมั่น                        สุขสมเสมอกัน
รักนั้นย่อมใคร่ควรครอง
            รักเขาเขาเฉยไม่มอง                        ความรักไม่สนอง
ครรลอง รักเขาข้างเดียว
            แม้ว่าทางเดียวมันเปลี่ยว                 ขืนข่มไหลเหลว
รักข้างเดียวริหนาวต้านทาน
            รักเขาเขารักอื่นเป็นการ                  ซ้อนสองซ้อนสาม
รักใจตามเขาไปเลย
            ถ้าเขารักกันจริงเอย                                     อย่ามัวนิ่งเฉย
หยุดชิงทิ้งปล่อยมันไป
            รักใจจงปล่อยเขาไป                        ทางสุขอันใด

เขาสุขเราสุขใจตาม
            รักเห็นแก่ตัวจัญไร                           แช่งแย่งมาไว้
ใจเขามิใช่ของเรา    
            รักคนพิเศษนั้นน้อยกว่าแฟน         กิ๊กกั๊กเป็นแสน
รู้รักสลับทางรถไฟ
            สลับไม่ทันบรรลัย                            กิ๊กน้อยกิ๊กใหญ่
เล่นงานเป็นตายร้ายดี
            บ้านเล็กบ้านน้อยซ้อนไว้                ไม่รู้บ้านใหญ่
รู้เข้าเป็นตายเสมอกัน
            เมียน้อยนั้นเป็นแค่ชู้                         เมียหลวงไม่รู้
ชู้นักระวังโดนตอน
            หญิงโฉดชายชั่วรักกัน                    ชั่วร้ายแบ่งปัน
ลากกันลงนรกอเวจี
            หึงบางหวงบางย่อมมี                      อย่ามาเกินมี
ได้ทีจักฆ่าหึงหวง
            บางรักเขาแค่หลอกลวง                  ดูดทรัพย์ทั้งปวง
เมื่อกลวงเขาจับโยนทิ้ง
            รักอื่นคือญาติเผ่าพันธุ์                     รักนี้ช่วยกัน
ปองดองไม่หลอกลวงกิน
            รักพี่รักน้องแบ่งกิน                                     พี่สละได้สิ้น
ทุกสินให้น้องของตน


           
            รักพ่อแม่ขัดง่าม                   สังคมขัดความ
มิตรพาลศัตรูชอบใจ
            อุปสรรคมากมายไฉน                     คู่เวรเรียกไว้
คู่กรรมรักนี้มีทุกข์
            คู่สร้างคู่สมนั้นสุข                            รักนี้บุญสุก
สมหวังง่ายดายอย่างดี
            รักหมารักแมวก็มี                             รักเด็กก็มี
รักมากเมื่อจากเจ็บใจ
            ยามรักน้ำผักหวานนัก                     ดีหวานประจักษ์
สุดรักข้าวใหม่ปลามัน
            หมดรักเมื่อไหร่ไร้กัน                      แม้อยู่ติดกัน
พนันว่าห่างเป็นโยชน์
            รักนั้นสุขทุกข์ปนกัน                       ยามสุขหฤหรรษ์
ยามทุกข์ต้องทนเข็ญใจ
            รักหนึ่งเดียวอันใด                           รักนี้ควรไข
รักนี้ควรค่าคู่ครอง
            เมตตานี้รักทั้งผอง                            สามัคคีปรองดอง
อภัยไม่หมองไม่มั่ว
            รักใดที่สุดแห่งตัว                            รักดีรักชั่ว
แม่รักลูกนั้นยืนยง

            รักใดยิ่งใหญ่มั่นคง                          จำจดใจจง
มั่นคงรักแม่ยินดี
            รักอื่นไม่เสมอรักตัว                        จิตใต้ต้นขั้ว
สำนึกทั่วสัญชาตญาณ
            รักชาตินั่นยิ่งยืนนาน                        สดุดีตลอดกาล
กล่าวขาลชั่วลูกหลานตน
            เลือดเนื้อความคิดกมล                    หฤทัยใจคน
พลีตนให้ชาติของเรา
            รักศาสน์จักต้องไม่เขลา                  ทำบาปหนักเบา
รู้เอาว่าผิดถูกทัน
            ศาสน์สอนรักดีแม่นมั่น                   ทำดีสรรพสรร
รักกันทั่วทุกศาสนา
            เมตตาปรานีตลอดมา                       ปองดองทั่วหล้า
ไม่ข่มหาเหงรังแก
            ไม่แกร่งแย่งศาสนาแท้                    ทำดีแน่แท้
สอนแน่ทุกศาสน์เหมือนกัน
            รักกษัตริย์ปกป้องชาตินั้น               เทิดไท้ราชันย์
จงรักภักดีตลอดไป
            ชีพเราถวายตั้งใจ                              ยามท่านต้องภัย
เราปกป้องไว้ชีพพลี

            ไร้รักนั้นสุขทวี                                 ไม่ทุกข์ฤดี
ชีวีจะสุขมหัศจรรย์
            รักนั้นคือความอัศจรรย์                   เปรียบไฟบรรลัยกัลป์
ลุ่มร้อนมิอาจดับลง
            แม้จักเอาน้ำมาสรง                          น้ำแข็งมาปลง
ไม่จงจะดับมันทัน
            ไฟนั้นมอดไหม้ฉันใด                     รักนี้ฉันใด
มอดไหม้หัวใจทุกกมล
            เล้าร้อนลุ่มหลงสับสน                    หัวใจสัปดล
เดี๋ยวร้อนเดี๋ยวหนาวหฤทัย
            บัดนี้กล่าวมาอสงไขย                     เพราะรักเป็นไป
หมดรักสุดอสงไขยไม่มี
            เราเป็นทาสรักนี้                               พบรักสุขมี
พลัดพรากสูญเสียทุกข์ใจ
            จงรักแล้วตามให้ทัน                        หางหัวปีกนั้น
แม่นมั่นว่ารักจะดี
            รักแล้วขมขืนฤดี                               ไร้รักย่อมดี
สุขทวีครอบครอง
            รักแบบใดสุดท่านไตร่ตรอง           หมายมุ่งครรลอง
รักเอกรักรองของใคร
            รักแล้วต้องจำใส่ใจ                          วันหนึ่งพรากไป
บรรลัยจะเสียใจมี
            ดินแดนไร้รักสุดที่                            นรกแน่นี้
ไร้รักมีทุกข์ระทน
            ดินแดนไร้รักมณฑล                        สุขสุดกมล
นิพพานคือสุขตลอดไป
            ธรรมจิตประพันธ์ไว้ไซร้                สวัสดีตลอดไป
รักใครให้รู้ใจตน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น